b-fit Avcılar Kadınların Spor ve Yaşam Merkezi

29 Aralık 2010 Çarşamba

Raid Yapıları


Bilgisayarlar çıktığından beri hep daha fazla performans istenmiştir. Özellikle hız gerektiren durumlarda, sabit diskin çoğu kullanıcın sandığından daha fazla etkisi vardır. Windows performansı optimize etmek için araçlar sunar, fakat disklerin fiziksel potansiyelinin bir sınırı vardır. Birkaç sabit diski eşzamanlı kullanmak bu sorunu hafifletmeye oldukça yardımcı olur.

Bunun için gerekli teknoloji RAID (Redundant Array of Independent Disk Drives - "birbirini destekleyen bağımsız, ucuz disklerden oluşan dize") olarak bilinir. Basitçe açıklamak gerekirse, veri transfer hızlarının artması ve güvenliğin yükseltilmesi amacıyla birkaç sabit disk bir arada kullanılır.RAID teknolojisinin amacı dizideki diskleri birleştirip yüksek bir depolama kapasitesi elde etmek, hata toleransı sağlamak, bazen de disk performansını artırmaktır.
Mirroring, spanning, striping gibi tekniklere dayanan pek çok RAID standardı vardır. RAID Level 4 hariç, dizideki disklere bağımsız olarak ulaşamazsınız. Yani bir diski alıp aynı bilgisayar veya başka bir bilgisayarda tek başına o diski okumak mümkün değil.

Her işletim sisteminde RAID desteği yoktur. Sözgelimi; Windows 2000'in altındaki Windows sürümleri ve eski Linux kernelleri RAID'i desteklemez.

Raid konusuna girmeden önce; neden raid’a gereksinim duyulmuş özetlersek;

Performans; Bilgisayarımızdaki en yavaş olan HDD’yi performansını artırmak; Diğer birçok sistem bileşeninin aksine, sabit diskin performansı ince ayarlar veya "overclock" ile arttırılamaz. Erişim süresini küçük yazılımlarla değiştirebilirsiniz, fakat bu yöntem aslen çalışma sesini azaltmak ya da disk üzerine dağılmış veriyi birleştirerek verimliliği artırmak için kullanılır.

Bir işlemci her saniyede milyonlarca, hatta milyarlarca komutu işleyebilir. Sabit disk, işlemcinin komut işleme hızına ulaşamaz. Bu sorunu ortadan kaldırmak için programlar sabit diskten alınarak RAM’e yüklenir. RAM’den de işlemciye aktarılır.

Sistem belleğinden gelen veriler, çoğunlukla CPU’nun hızına yetişemezler. Bu problemi çözmek için CPU içinde yüksek hızlı hafızalar bulunur.

Günümüzde artık işlemciler bile iki ve dört çekirdekli üretilmeye başlandılar ve gerçekten de son derece performanslıdırlar. Ancak bilgisayarımızdan aldığımız performans sadece işlemcilerin ne kadar hızlı olduğuna değil, sabit diskimizin okuma/yazma hızına da bağlı. İşlemciniz ne kadar hızlı olursa olsun, günümüz sabit disklerin okuma/yazma hızlarının işlemci hızlarına göre düşük olması, önemli boyutta performans kaybını da beraberinde getiriyor. Eğer günlük kullanımda -İnternet'e bağlanmak, makale yazmak, video izlemek, mp3 dinlemek gibi- performans arıyorsanız, hiçbir işlemci ya da dev kapasiteli RAM, derdinize çare olamaz. Çünkü hepsi, zincirin en zayıf halkası olan sabit diski beklemek zorunda!

Disklerdeki erişim süresindeki iyileştirmeler, NCQ teknolojisi, SATA2 ve tampon bellek miktarının arttırılması performansın belli bir miktar arttırılmasını sağladı ama bu gelişme ne yazıkki CPU ve Ram’deki hıza parelel olarak gelişmedi.

RAID teknolojisi ile diskin okuma ve yazma hızı bir darboğazdan çıkınca, işlemci daha fazla ve daha hızlı gelen veriyi daha çabuk işlemek zorunda kalıyor. Tabii, doğal olarak bilgisayarınız da biraz daha hızlanmış oluyor. Yani işlemcinizin gerçek performansını bir nebze de olsa artırmış oluyorsunuz. Aslında, çoğu kullanıcı için pahalı bir işlemci yerine, fazladan bir disk alıp RAID'e geçmek, inanılmayacak kadar doyurucu sonuçlar ortaya çıkarabilir.

Sabit disklerin yarattığı performans dar boğazını aşmanın en iyi yolu olarak görülen RAID dizileri, uzun zamandır anakartlarda donanımsal olarak destekleniyor. 
Yüksek kapasiteli disklerde düşük Maliyet ile hem daha fazla alan hem de yüksek performans elde edilebilir; Yüksek kapasiteli olan 500GB’lık disk satın almaya kalkışırsak; 1 adet 500GB kapasiteye sahip bir HDD alabiliriz veya 2 adet 250GB kapasiteli disk alabiliriz. 2 adet 250GB disk alıp RAID yaparsanız hem disklerinizin performansı birinci seçeneğe göre artar, hem de düşük bir maliyet ile 500GB bir depolama alanına sahip olursunuz. (Aşağıdaki resimde de görüldüğü gibi) Düşük maliyet, küçük kapasiteli diskler için geçerli değildir.


Güvenlik; Raid dizeleri, kronik performans sorunlarının yanında da güvenlik problemlerini çözmek için mükemmel bir yaklaşımdır.

Daha fazla alan; Çoğu durumda sadece performans ve veri güvenliği değil, çok yüksek miktarlarda verinin işlenmesinin ve depolanmasının gerekebileceği de değerlendirilmelidir. Bu tip problemleri çözebilmek için doğru yaklaşım yüksek kapasiteli disklerle kurulacak bir RAID dizesi olabilir.

Bu dört temel nedenden dolayı RAID teknolojisi gelişti. İşte bu "RAID" teriminin son zamanlarda ünlü olmasının sebebi bu. Böylelikle RAID teknolojisi hem verilerimizin güvenliğini sağlarken hem de bir nebze de olsa işlemcimizin performansından sonuna kadar faydalanmış oluyoruz.

İşlemlere başlamadan önce, ne tür bir yapılandırmaya ihtiyacımız olacağını belirlemek gerekiyor.


1-Performans için RAID0 sistem kurabiliriz. “Ben hız delisiyim ille de hız olsun” diyorsanız siz RAID1 kurabilirsiniz.(Mesela ben performans için 2x250GB Seagate RAID0 sistemini kurdum)

2-Güvenlik için RAID kurabiliriz. "Benim diskimin performansı bana yeter, ben güvenlik isterim, dosyalarım çok kıymetlidir" diyorsanız, RAID 1 kurabilirsiniz. RAID 1 kullandığınızda aynı veriyi depolayan iki diskiniz olur. Disklerden birinin başına bir şey gelirse yapmanız gereken sadece onu çıkarıp yenisi takmaktır. Hiç bir veri kaybı yaşamazsınız.

3-Hem performans hem de güvenlik için RAID kurabiliriz. "Benim param bol ben zengin bir insanım, hız da isterim güvenlik de arkadaş" diyorsanız, bunun için RAID 5 kurabilirsiniz. RAID 5 hem başarım hem güvenlik sunuyor. Burada şu sonucu çıkarabiliriz. Her farklı konfigurasyon için farklı ihtiyaçlarımız ve yapılandırmalarımızın olacağını bilmek gerekiyor.

Önceleri tamamen güvenlik için sunucu bilgisayarlarda dâhili kartlarla (RAID denetçileri) kullanılan RAID teknolojisi (Hardware Raid), artık son kullanıcıya yönelik işletim sistemlerinin NT 5.0 tabanı üzerine geliştirilmesiyle, işletim sistemiyle birlikte gelen araçlar yardımıyla ya da çeşitli 3. parti yazılımlar aracılığıyla, yazılım tabanlı (Software Raid) olarak da yapılabiliyor.

Şimdi Hardware Raid ile Software Raid ‘ı karşılaştıralım.

1-Software RAID, işlemciye ekstra bir yüklenmeye sebep olduğundan dâhili kartlarla yapılan RAID'e göre oldukça yavaş kalıyor. Masaüstü sistemlerde güdülen asıl amaç performans olduğu için Software RAID pek tercih edilmeyen bir yöntem. Hardware RAID'in performansı software RAID'e göre çok çok üstün durumda.

2-Diğer bir farkta Hardware RAID software RAID'e göre pahalıdır. Bu yüzden anakart üreticileri bazı modellerinde bu teknolojiyi de entegre ediyorlar. Bu büyük bir avantaj, çünkü bu yüzden hem hardware RAID'in nimetlerinden faydalanabilir, hem de ekstra bir ücret ödemeden neredeyse bedavaya sahip olabiliyoruz. Tek ihtiyacınız olan bağlamak istediğiniz sabit sürücü kadar anakartınız üzerinde bağlantı noktası olması. Pahalı RAID denetleyicilerine ihtiyacınız yok.

3-Hardware RAID kullanmak için iki diskin de baştan formatlanması gerekir ve donanımın RAID BIOS'undan gerekli ayarlar yapıldıktan sonra ancak Windows kurulup gerekli driverlar yüklendikten sonra çalışır.
4-Software Raid yapılırken bilgiler kaybolmuyor ama Hardware raid için HDD’leri formatlamak gerekeceğinden tüm bilgiler kayboluyor.

5-Burada dikkat etmeniz gereken nokta, bir kere RAID dizisini oluşturduğunuzda donanımsal bir çözüme dönemiyorsunuz. Eğer fikir değiştirip donanımsal bir çözüme geçerseniz tüm diziyi baştan yaratmalısınız. Basic diskler dinamik disk haline çevrilebilir, ancak dinamik diskler Basic haline çevrilemez. Bu ancak dinamik disklerin silinmesiyle oluşur.

6-Software Raid Hardware Raid’a göre işlemciye biraz daha yük bindiriyor. Donanım raid kadar performanslı değil ve çok fazla sistem kaynağı harciyor...

7-Üçüncü parti partition yazılımlarla Basic diskler üzerinde işlem yapabilirken dynamic diskler üzerinde işlem yapamamaktadırlar. Dynamic disklerde artik partition kavramı yoktur, volume kavramı vardır.
8-Dynamic disklerin diğer bir avantajı, volume'leri istedigimiz gibi extend (genişletme) edebiliriz. Bu ne demektir: istediğimiz bir volume'un boyutunu daha sonra istediğimiz şekilde arttırabiliriz, ve bunu volume'u ve/veya diski formatlamadan yapabiliriz, yeter ki diskimizde yeteri kadar bos alan olsun..


Önemli Uyarılar:
1- RAID ayarlaması yapacaksanız BIOS'tan "Configure SATA as" maddesini "RAID" olarak işaretlemelisiniz.

2–137 GB Sürücü Boyutu Sınırlaması
Orijinal Windows* XP veya 2000 CD’leri en fazla 137 GB kapasitesine sahip sabit diskleri destekleyebilir. Bilgisayarınıza 137 gigabaytın üzerinde bir kapasiteye sahip sabit disk takmak için, Windows 2000 Service Pack 3 veya sonraki sürümler veya Windows XP Service Pack veya sonraki sürümleri kullanıyor olmanız gerekir.

3-Her bios güncelleşmesinden sonra BIOS'tan "Configure SATA as" maddesini "RAID" olarak tekrardan seçilmelidir.

4- AHCI modundaysanız veya sadece tek bir SATA sabit diskiniz varsa, Option ROM yüklenmez ve RAID Yapılandırma Uygulamasına giremezsiniz.

5-Windows* XP veya Windows* 2000’de, Intel Matris Depolama Yöneticisi veya Intel Uygulama Hızlandırıcısı 4.0 kurulumunu başarıyla tamamlayabilmek için, Yönetici haklarına sahip olarak oturum açmanız gerekir.

6-RAID yapacaksanız harddiskler arasında olabildiğince aralık bırakmak çok önemli çünkü ısınan hdd'ler çabuk bozulur. Disk ne kadar ısınırsa bozulma ihtimali de o kadar artıyor.

7- Eğer verileriniz önemliyse RAID 1 en iyi yedekleme çözümüdür. İmkânınız varsa RAID 1 kullanın: Hiç bir veri kaybı yaşamazsınız. RAID 1 kullanıldığında hiç başarım artışı olmaz gibi bir inanış vardır. Eğer iyi bir RAID sürücüsüne sahipseniz yazma konusunda bir artı sağlamasa da okuma işlemi iki diskten birden yapıldığı için başarım artışı sağlanır. Eksiler ise artan maliyet ve düşen depolama alanı şeklinde karşımıza çıkar.

8- Arada sırada diskinizin durumunu görmek için S.M.A.R.T. yazılımını çalıştırın. IBM'in geliştirdiği bu teknoloji sayesinde, harddisklerin kendi içlerinde bazı testleri yapmaları ve destekleyen işletim sistemi ve programlara oluşturulan bilgileri rapor halinde vermeleri mümkün olmaktadır.
Sis tem, aslen sunucularda yer alan yüksek kapasiteli ve pahalı diskler için geliştirilmiş olsa da, zamanla hemen hemen tüm harddisklerde yer almaya başlamıştır.
SMART, harddisklerde oluşabilecek birçok hatayı daha meydana gelmeden tespit edebilir. Bu yüzden, eğer mümkünse SMART destekli harddiskler kullanmanız ve gerekli yazılımları kurmanız önerilir. Bu saye de ciddi veri kayıplarının önüne, büyük ihtimalle daha önceden geçebilirsiniz.

9- Kaliteli bir PSU kullanın; çünkü RAID için fazladan kullandığınız her HDD daha fazla güç harcayacaktır. Ayrıca kaliteli güç kaynaklarında, aşırı voltaj koruması, aşırı akım koruması ve bilgisayarın her bir parçasını koruyabilen kısa devre koruması olduğundan RAID sisteminde kullandığınız HDD’niz emin ellerde demektir.

10- Sabit disk belli bir süre kullanıldıktan sonra dosyalar bütün yüzeye parçacıklar halinde dağılıyor. Sonra performansı düşüyor ama mekanik sorunlar yüzünden değil fragmentasyon problemi yüzünden. Diskin okuma/yazma kafası gerekli bilgiye ulaşmak için bütün diski taramak zorunda kalıyor ve bu da daha uzun zaman alıyor. Kullanılış şekline dayanarak yaklaşık ayda bir birleştirme işlevini geçmelisiniz. Devamlı bir şekilde bu işlemi yaparsanız sabit diskiniz her zaman iyi performans sağlar.

11- Eğer Software RAID yapacaksanız, hangi diske yansısı alınacaksa (mirroring); o zaman o diskin herhangi bir şekilde bölümlenmemiş olması gerekiyor.

12-Eğer sürücülerinizden biri garip tepkiler vermeye başlarsa (daha yüksek ses, düşük performans gibi) hiç duraksamayın. Tüm önemli bilgilerinizin yedeğini alın - özellikle de RAID 0 kullanıyorsanız. Eğer işletim sisteminiz de RAID'in üzerinde ise benzer sürücüye sahip bir bilgisayara aynalama yapabilirsiniz. Aksi halde her şeyi baştan yüklemekten başka çareniz kalmaz.

13- RAID yapmayı düşünüyorsanız Anakartınızdaki chipset ICHR olursa Raid yapabilirsiniz ama ICH chipsetli Anakartlarla raid yapamazsınız.

14- Dinamik diskler, taşınabilir bilgisayarlarda veya Windows XP Home Edition tabanlı bilgisayarlarda desteklenmez. Windows XP Home Edition, Windows XP Professional veya Windows XP 64-Bit Edition tabanlı bilgisayarlarda yansıtılmış birimler veya RAID-5 birimler oluşturamazsınız. Ancak, Windows XP Professional tabanlı bir bilgisayar kullanarak, Windows 2000 Server, Windows 2000 Advanced Server veya Windows 2000 Datacenter Server çalışan uzak bilgisayarlarda bir yansıtılmış veya RAID-5 birim oluşturabilirsiniz.

Raid teknolojisinden iki şekilde yararlanabiliriz. Birincisi SoftWare RAID diğeri Hardware RAID.

Raid 0  Yapılandırmak


DİKKAT: RAID düzey 0 yapılandırması veri artıklığı sağlamaz; bir sürücünün arızalanması tüm verilerin kaybolmasına neden olur. RAID düzey 0 yapılandırması kullanırken verilerinizi korumak için düzenli olarak yedekleme yapın.
RAID düzey 0'da, yüksek veri erişim hızı sağlamak için veri şeritleme olarak bilinen bir teknik kullanılır. Veri şeritleme, daha büyük bir sanal sürücü oluşturmak üzere fiziksel sürücüler boyunca arka arkaya veri segmentlerine veya şeritlerine yazma yöntemidir. Veri şeritleme, diğer sürücü sonraki bloku ararken ve okurken sürücülerden birinin veri okumasına olanak tanır.


RAID seviye 0 yapılandırmasının bir diğer yararı da sürücülerin depolama kapasitelerinin tamamını kullanmasıdır. Örneğin, iki 120 GB'lık sabit sürücü bir araya gelerek, üzerinde veri depolanacak 240 GB'lık sabit sürücü alanı sağlar.
NOT: RAID düzey 0 yapılandırmasında, yapılandırmanın boyutu en küçük sürücünün boyutu çarpı yapılandırmadaki sürücü sayısına eşittir.

RAID Düzey 1 Yapılandırma

RAID düzeyi 1, veri doğruluğunu artırmak için yansıtma olarak bilinen bir veri artıklığı depolama tekniğini kullanır. Veriler birincil sürücüye yazıldığında, veriler yapılandırmadaki ikinci sürücüde de çoğaltılır veya bu sürücüye yansıtılır. RAID düzey 1 yapılandırması, veri artıklığı avantajları için yüksek veri erişim hızından ödün verir.
Sürücü arızası oluşursa, sonraki okuma ve yazma işlemleri kalan normal çalışan sürücüye yönlendirilir. Daha sonra normal çalışan sürücüdeki veriler kullanılarak yedek sürücü baştan oluşturulabilir.
NOT: RAID düzey 1 yapılandırmasında, yapılandırmanın boyutu yapılandırmadaki en küçük sürücünün boyutuna eşittir.



RAID 0 (striping):en az iki disk ile oluşturulan ve performans artışı sağlayan bir yapıdır. Bilgi bloğu disklere paylaştırılarak yazıldığından yazma ve okuma hız performansı artmaktadır. Ancak bu durumda veri güvenliği bulunmamaktadır. Disklerden biri arızlandığında bütün veriler kaybolacak dolayısı ile sistem kapanacaktır. Kapasite, disklerin toplamıdır. Aynı yapıdaki disklerilerin kullanılması tercih edilmelidir. Ancak farklı diskler kullanıldığında en küçük diskin kapasitesi dikkate alınır. Daha çok CAD/CAM gibi grafik uygulamaları için kullanılmaktadır



Takılan tüm disklerin toplam kapasitesi tek disk olarak kullanılır.Örn:4 adet 500gb kapasiteli disk kullandığınızda

4 x 500gb = 2.0TB kapasite elde edersiniz.Avantajı diğer tüm sistemlere göre Okuma/Yazma

performansı çok yüksektir ancak disk bozulmalarına karşı korumasızdır.

raid 1RAID 1 (mirroring): ile bilgi blokları iki diske birden yazılırlar. Burada en az iki disk kullanılabilir. Böylece birbirinin kopyası olan diskler oluşur. Kapasite tek bir disk kapasitesidir. Farklı disk kapasitedeki disklerde en küçük kapasiteli disk referans alınacaktır. Herhangi bir disk arızası durumunda ikinci disk görevi üstlenerek sistemin çalışmasını sağlıyor. Böylece iş akışı durmamış oluyor. Arızalı disk sistem çalışırken çıkartılıp yerine sağlam disk takılır, sistem konfigurasyonu eski haline getirilir. Disk okuma hızı artarken yazma hızı ise yavaş olmaktadır. Disk güvenliğinin en üst seviyede olduğu durumlarda kullanılır.



2 adet aynı kapasitedeki disk ile yapılır,Takılan disk kapasitesinin yarısı kullanılır,

Örn.:2 adet 500gb disk = 1.0 TB/2 = 500mb görür ve bir kopyasını da diğer 500mblık kapasiteye yazar.

raid 5RAID 5 (Striping with Parity):Hem hızın hem güvenliğin beraber oluşturulduğu bir yapıdır. En az 3 disk gereklidir. Yandaki örnekte 3 disk RAID 5 oluşturulmuştur. Bir algoritma ile bilgiler disklere sırası ile yazılırken her defasında bir diske yazılan bilgilerin algoritması kaydedilir. Örneğin 1,2,3,4 bilgi blogları olsun bu veriler disklere yazılırken 1. veri 1.diske, 2 veri 2. diske yazıldıktan sonra bu bilgilerin algoritması ise 3. diske yazılmaktadır. Sonra gelen 3. veri bu sefer 3. diske, 4. veri ise 1. diske, 3. ve 4. verilerin algoritması ise 2. diske yazılmaktadır. Bu şekilde devam eden veri yazma işlemi bize RAID 5 sistemindeki herhangi bir diskin arızalanması durumunda sistemin çalılşmaya devam etmesi, arızalı diskin sistem kapanmadan değiştirilmesi ve RAID 5 yapının tekrar oluşturulmasını sağlamaktadır. Burada tek bir disk güvenlik için kullanılmaktadır. Toplam kapasite bir eksik olacaktır.



Takılan 4 adet 500gb kapasiteli diskten bir tanesi RAID-5 yapısı için Parity Disk olarak tutulur,

kalan 3 adet 500gb disk birleşerek 1.5 Terrabayt kapasite elde edilir.

raid 10

RAID 10 - Mirror/Stripe ( Aynalama /Şeritleme)

RAID 1/0 ise iki ayrı RAID 1 kümesinin RAID 0 ile bilerştirilmesi durumudur. Toplamda 4 disk kullanılmaktadır. Sistem performansı ve güvenliği yüksektir. Buna karşılık iki adet disk veri güvenliği için kullanılmaktadır. Kapasite azalmaktadır.



4 adet aynı kapasitedeki disk ile yapılır,Takılan disk kapasitesinin yarısı kullanılır,

Örn.:4 adet 500gb disk = 2.0 TB/2 = 1.0TB görür ve bir kopyasını da diğer 1.0TB lık kapasiteye yazar.

raid 10

RAID 5 ve Spare Disk

Takılan 4 adet 500gb kapasiteli diskten 1 tanesi olası arızalara karşı yedek bekletililir.

bir tanesi RAID-5 yapısı için Parity Disk olarak tutulur,

kalan 2 adet 500gb disk birleşerek 1 Terrabayt kapasite elde edilir.

raid diyagramRAID 1/0 ise iki ayrı RAID 1 kümesinin RAID 0 ile bilerştirilmesi durumudur. Toplamda 4 disk kullanılmaktadır. Sistem performansı ve güvenliği yüksektir. Buna karşılık iki adet disk veri güvenliği için kullanılmaktadır. Kapasite azalmaktadır.

raid diyagram

RAID 0/5 ise iki ayrı RAID 5 konfigurasyonun RAID 0 (Striping) yapı ile birleştirilip güvenlik ve performans elde edilmesidir. Toplamda en az 6 disk kullanılmaktadır. Burada 2 adet disk veri güvenliği için ayrılmıştır. Her RAID 5 seviyesi için herhangi bir disk güvenliğe ayrılmıştır. Bir RAID 5 kümesinde iki adet diskin birden arızalanması komple sistemin bozulması anlamına gelmektedir. Ancak performans, güvenlik ve disk kullanımı daha iyidir.

Raid 0 Performans:xxxxx Veri Güvenliği:x Kapasite:xxxxx
Raid 1 Performans:x Veri Güvenliği:xxxxx Kapasite:xxx
Raid 10 Performans:xxx Veri Güvenliği:xxxxx Kapasite:xxx
Raid 5 Performans:xxxx Veri Güvenliği:xxxx Kapasite:xxxx
Raid 5+HS Performans:xxxx Veri Güvenliği:xxxxx Kapasite:xxx
HS:Hot spare
Sonuç:

Genel olarak kullanıcı, arızalı disk yerine sağlam disk takıp sistemi kapatmadan RAID konfigurasyonunu tekrar oluşturmaktadır. Tabi sistemde oluşan disk arızasını kullanıcının farkedip bütün işlemleri el ile yapması gerekmektedir. Sistem odasında hiç kimsenin bulunmadığı durumlarda ise sistem güvenliği tehlikeye girmektedir. Bu durumlarda kullanıcının yapması gereken disk değiştirme işlemi, sisteme takılacak fazladan bir disk ve “hotspare” tanımlaması ile daha kolaylaştırılabilir. Daha çok RAID 5 ve mirroring konfigurasyonlarda kullanılması tercih edilmektedir. HotSpare disk, disk arızasında otomatik olarak devreye girerek RAID konfigurasyonunu tekrar oluşturmaktadır. Bu durum ise kullanıcıya rapor olarak bildirilmekte ve kullanıcı daha sonra arızalı diski değitirebilmektedir.

RAID sistemleri daha çok SCSI diskler ile sunucu sistemlerinde kullanılıyordu. SATA diskleri destekleyen raid kontrol kartlarının çıkmasıyla günümüzde İş istasyonu dediğimiz sistemlerde de performans ve güvenlik gerektiren uygulamalar için daha ekonomik olan SATA RAID yapıları da oluşturulmaya başlandı. Kendisi Hot Swap özelliğinde olmayan SATA diskler server sistemlerinde ayrı bir disk kızağına takılarak Hotswap özelliği de kazanabiliyorlar.

Windows 2003 sunucu işletim sistemleri kendi içlerinde sistem performansını ve işlemci gücünü kullanarak yazılım üzerinde RAID yapma yeteneğine sahiptir. Yani ayrıca bir RAID kartı gerekmeksizin, IDE yada SCSI diskler üzerine RAID 0, RAID 1 ve RAID 5 konfgurasyonu oluşturulabilir. Buradaki avantaj RAID kartı maliyetinden kurtulmaktır. Ancak Sistemin genel performansında ise özellikle işlemci gücünde büyük bir düşüş görülecektir.

7 Ağustos 2010 Cumartesi

LAN Dizaynı

Yerel Alan Ağları (LAN), geniş olmayan alanları kapsayan, genelde iş istasyonları, kişisel bilgisayarlar, yazıcılar ve sunucular gibi cihazları bağlayan veri ağlarıdır. LAN’lar bilgisayar kullanıcılarına, cihaz ve uygulamalara paylaşımlı erişim, bağlı kullanıcılar arasında dosya paylaşımı ve kullanıcılar arası iletişim gibi birçok kolaylık sağlarlar.Yerel alan ağları küçük bir alanda işlem görmesinden ve bundan kaynaklanan hız avantajlarıyla ve basit yönlendirme protokolleriyle geniş ağlardan ayrılır. Bir ağda birden fazla bilgisayarın aynı zamanda veri göndermeye çalışması çatışmalara neden olur. Çünkü birden fazla cihaz eş zamanlı veri iletemezler . Bu durumu önlemek için iki yöntem kullanılır: CSMA (Carrier Sense, Multiple Access/Collision Detection) ve jeton geçişidir. CSMA (Carrier Sense, Multiple Access / Collision Detection) tekniğinde paket gönderilmeden önce kablo kontrol edilir. Diğer bir iletişimin oluşturduğu trafik yoksa iletişime izin verilir. İki bilgisayarın birden kabloyu kullanmaya çalışması çatışma olarak adlandırılır ve böyle bir durumda ikisinin de trafiği kaybolur. Jeton Geçişinde (Token Passing) ise bu erişim metodu, ağda sürekli dolaşan jeton adında bir çerçeveyi kullanır. Ağda veri iletmek isteyen bir bilgisayar bu jetonu alana kadar beklemek zorundadır. Bilgisayar veri iletimini tamamladıktan sonra bu jeton çerçevesini ağdaki diğer bilgisayara geçirir. Veri iletimi metotları üçe ayrılır: Tekli iletim (unicast), çoklu iletim (multicast) ve yayındır

(broadcast). Tekli iletimde veri tek bir hedef adrese, çoklu iletimde veri birden çok hedef adrese gönderilir. Yayın ise verinin ağda bulunan tüm düğümlere iletilmesidir. Bu iletimlerin hepsinde gönderilen tek bir pakettir.

10BASE-F: Fiber Optik Kablo



LAN Karakteristikleri:

• Coğrafi olarak limitli operasyon alanı vardır.

• Yüksek transfer hızı vardır.

• Yerel servislere devamlı olarak ulaşabilme olanağı vardır.

• Genellikle WAN (Wide Area Network)'dan daha ucuzdur.

• Kablolama birincil iletişim ortamını oluşturur.

LAN dizayn ederken iki durum göz önünde tutulur.

• Uzaklık

• Maliyet

Uzaklık

LAN uzaklığa göre sınırlandırılmıştır. Bunun sebebi transfer edilecek bilgiye ve kablolama tekniğine bağlıdır. Birçok kablolama tekniğinde bilgi sinyalleri belli mesafeye kadar bilgiyi iletir. Bu bilgi, bilgi sinyalleri sönene kadar gider. Bilgi sinyallerini ilk gönderildiği gibi tutabilmek için tekrarlayıcı (repeater) denilen cihazlar kullanılır. Bilgi sinyallerinin sönmesinden dolayı LAN kurulurken uzaklık göz önünde tutulur.

Maliyet

LAN dizaynında bazı noktalarda, maliyet uzaklıktan daha önde tutulur. Kesin ulaşması gereken bilgiler için uzaklık tanımlamasının olmaması gerekir. Durum öyle olunca maliyet artmakta, ama iletişim olmaktadır.

LAN İletişim Metodları

3 ana kategori vardır.

• Unicast İletişim

• Multicast İletişim

• Broadcast İletişim

Unicast İletişim

Tek bir data paketinin, tek bir kaynaktan tek bir hedef adrese gönderilmesiyle yapılan iletişime Unicast İletişim denir.
Multicast İletişim


Tek bir data paketi, ağda kopyalanarak birkaç özel hedef adrese gönderilmişse, bu şekilde olan iletişime Multicast İletişim denir.

Broadcast İletişim



Tek bir data paketi, kopyalanarak ağda bulunan bütün bilgisayarlara gönderiliyorsa, bu tür iletişime Broadcast İletişim denir.


LAN Ağ Topolojileri ve Bileşenleri

Dört temel LAN topolojisi vardır. Bunlar;


Bus Topolojisi: Bus topolojisinde ağdaki tüm bilgisayarlar paylaşılan bir kabloya(bazen omurga olarak ta adlandırılır) bağlıdır.

Ring Topolojisi: Ring topolojisinde bilgisayarlar birbirlerine dairesel bir şekilde bağlanır. Her bir bilgisayar komşusu olan diğer bilgisayara bağlıdır ve veri daire etrafında sadece bir yönde dolaşabilir.



Star Topolojisi: Star topolojisinde tüm cihazlar merkezi cihaza (switch ya da hub olabilir) bağlıdır. Bu cihaz ağdaki bir bilgisayardan sinyali alır ve gitmesi gereken bilgisayara gönderir.

Ağaç Topolojisi: Ağaç topolojisi ise bus topolojisinin dallanmış halidir. Alt alta dallanmış düğümlerden oluşur.

LAN teknolojileri ve mimarileri temelde şunlardır;

Ethernet : Ethernet ve türevleri olan Fast Ethernet, Gigabit Ethernet CSMA/CD(Carrier Sense, Multiple Access/Collision Detection) erişim metodunu esas almış en çok kullanılan ağ mimarisidir. Günümüzde

10Mbps, 100Mbps, 1000Mbps hızlarında çalışan türevleri geliştirilmiştir. Ethernet teknolojisine dayalı

ürünler desteklediği kablo türüne göre sınıflanırlar. 10BASE2: İnce(thin) koaksiyel kablo

10BASE5: Kalın(thick) koaksiyel kablo

10BASE-T: UTP(Unshielded twisted-pair),

STP(Shielded twisted-pair)

Ağ Bağlantıları

Bilgisayar ağlarında kullanılan kablo tipleri; koaksiyel (coaxial) kablo, çift burgulu kablo (twisted pair cable)
ve fiber optik kablodur.
Koaksiyel kablo, elektromanyetik kirliliğin yoğun olduğu ortamlarda düşük güçte sinyalleri iletmek için geliştirilmiş bir kablodur. Ses ve video iletiminde kullanılır.
Çift burgulu kablo, en yaygın kullanılan ağ kablosu tipi birbirine dolanmış çiftler halinde, telefon kablosuna benzer yapıdaki kablodur. İki tipi vardır; kaplamalı (Shielded Twisted Pair-STP) bu tip kabloda dolanmış tel çiftleri koaksiyel kabloda olduğu gibi metal bir zırh ile kaplıdır. Kaplamasız (Unshielded Twisted Pair-UTP) birbirine dolanmış çiftler halindedir ve en dışta da plastik bir koruma vardır. Tel çiftlerinin birbirine dolanmış olmaları hem kendi aralarında hem de dış ortamdan oluşabilecek sinyal bozulmalarının önüne geçmek için alınmış bir tedbirdir.

Fiber Optik Kablo, düşük sinyal kayıpları nedeniyle fiber ile bakır kablolara göre daha yüksek hızlarda ve çok daha uzun mesafelerde veri aktarımı mümkündür. Bu mesafe repeater kullanılmadan 2Km'ye kadar çıkabilir. Bakır UTP kablolarda bu mesafe 100m ile sınırlıdır. İçinden elektrik geçmediği için fiber optic kablo elektromanyetik alanlardan etkilenmez. İletken değildir yalıtım zorunluluğu olan yerlerde ve küçük bir elektrik akımının patlamaya neden olabileceği ortamlarda kullanılabilir. Fiber optik kabloda veri kaybı az ve ondan veri çalmak diğer kablolara gore çok daha zordur bu sebeple güvenlidir. Işık sinyalleri yollamak için LED (Ligth Emitting Diot) kullanan fiber tipi multi-mode olarak adlandırılır ve en yaygın tiptir. Lazer ışığı kullanan single-mode fiber çok yüksek veri aktarım değerlerine ulaşabilmesine rağmen pahalı donanımı nedeniyle yaygın değildir.

Ağ Bileşenleri
Temel ağ bileşenleri hub, repeater, switch ve router’lardır.
Hub: Hub fiziksel katman cihazıdır. İçerisinde elektriksel iletişimler gerçekleşir. Kendine gelen paketi, kendine bağlı tüm cihazlara iletir, seçim ve karar mekanizması yoktur (L1 de çalışır)

Repeater: Temelde hub gibi çalışır ancak kendine gelen sinyali güçlendirerek iletir.
Switch: İkinci katman (data link) cihazıdır. MAC adreslerine göre gelen paketi hedef adrese iletir (L2 de çalışır).
Router: OSI referans modelinin üçüncü katmanında(ağ katmanı) çalışır. LAN parçalarının birbiriyle haberleşmesini sağlar IP adreslerine göre gelen paketi hedef adrese iletir. İletimi sağlarken de bir takım yönlendirme protokolleri kullanır (L3 te çalışır).


LAN Gerçeklemesi

Tasarlanan ağ topolojisi Şekil 1 de görülmektedir. Bu topoloji başlıca iki ana kısımdan oluşmaktadır. Bu iki kısım arası bağlantı fiber optik kablo ile sağlanmıştır. Ağ içerisinde ‘makine’ ve ‘bilgisayar ’ şeklinde adlandırılan Şekil 1 de görülen iki ana router vardır.


Şekil 1. Tasarlanan Ağ Topolojisi

Bunlardan ‘makine’ router’ına (Şekil 1 de sağ taraftaki router) seri kablo ile bağlı ‘makDagıtım’ router’ı ve ona bağlı iki switch bulunmaktadır. Switch’lere ise dörder bilgisayar bağlıdır. Bu bilgisayarlardan bölüm1 switch’ine bağlı olanlar 192.168.10.0/24 subnet’inde diğerleri ise 192.168.20.0/24 subnet’indedirler. Switch’lere bağlı bilgisayarlar IP adreslerini dinamik olarak makDagıtım router’ında kurulu olan DHCP havuzundan almaktadırlar.



Şekil 2. VLAN konfigürasyonu

Router’larda yönlendirme protokolü olarak RIP kullanılmaktadır. Olabilecek yönlendirme döngülerinden kaçınmak için karşılıklı static yönlendirme kullanılmamıştır. Router ve switch’ler arası düz kablo, hub ve switch arası çapraz (cross) kablo kullanılmıştır. Bilgisayarlar da hub ve switch’lere düz kabloyla bağlanmıştır. ‘bilgisayar’ ana router’ına bağlı ağda da dağıtımı yapan ve ana router’a seri bağlı olan ‘bilDagıtım’ router’I bulunmaktadır. Bu routera bağlı iki switch vardır. Kat1 switch’i 6 bilgisayara dağıtım yapmaktadır. Bu bilgisayarların IP adresleri statik olarak girilmiştir. Broadcast trafiğini azaltmak için Kat1 switch’I üzerinde 3 VLAN (Sanal Yerel Alan Ağı)oluş -turulmuştur. Bu sayede aynı switch’e bağlı bilgisayarlar birbirlerinin broadcast trafiğindenetkilenmemektedirler.

Bunlar vlan1, vlan10 ve vlan20’dir. Lab1 ve lab2 bilgisayarları 172.168.1.0/24 subnet’ine ve vlan1’e aittir, lab3 ve lab4 172.168.10.0/24 subnet’ine ve vlan10’a son olarak lab5 ve lab6 bilgisayarları 172.168.20.0/24 subnet’ine ve vlan20’ye aittir. Bu oluşturulmuş sanal LAN’ların haberleşebilmesi için switch’in bilDagıtım router’ına bağlı f0/1 arayüzü trunk modundadır. Router’da ise switch’e bağlı arayüz subinterface’lere ayrılır. Her VLAN için bir

subinterface oluşturulur ve bunlar dot1q enkapsülasyonuna alınır. Diğer switch üzerinde ise dördü bir hub’a ve ikisi switch’e bağlı altı bilgisayar bulunmaktadır. Bu bilgisayarlarda IP adreslerini ve gateway adreslerini dışardan statik olarak alırlar. Access-list kullanılarak pc2 bilgisayarının lab5 bilgisayarına ICMP protokolüyle erişimi engel- lenmiştir. Şekil 3’de bilDagitim router’ının konfigürasyonu görülmektedir.

Şekil 3’de bilDagitim router’ının konfigürasyonu görülmektedir.





Şekil 3. bilDagıtım Router’ının konfigürasyonu

4. Simulasyon

Şekil 1 de görülen ağın simulasyonu Cisco System Inc. tarafından geliştirilen Packet Tracer 4.0 ağ simulasyon programında gerçekleştirilmiştir.



Şekil 4. lab2 bilgisayarından ICMP paketi hazır

İlk ICMP paketi Şekil 4’te görüldüğü gibi lab2 bilgisayarından, bil8 bilgisayarına gönderilmek üzere hazırlanmıştır. Burada bil8 bilgisayarı makDagitim router’ına bagli, DHCP server vasıtasıyla otomatik IP alan bir bilgisayardır. Şekil 5’te DHCP server’ın verdiği otomatik IP gösterilmektedir.



Şekil 5. DHCP server’dan dinamik IP alan bilgisayar

Şekil 4’te hazırlanan ICMP paketi hedef adresine gönderilmek üzere bağlı olduğu kat1 switch’ine iletilir. Şekil 6’da kat1 switch’ine iletilen paket gösterilmektedir.



Şekil 6. kat1 switch’ine iletilen paket

Kat1 switch’i gelen paketin MAC adresini kendi MAC adres tablosundakilerle kontrol eder ve hedef bilgisayar kendine direk bağlı olmadığı için paketi yönlendirilmek üzere bilDagıtım router’ına iletir.













Şekil 7’de paketin bilDagıtım router’ına iletimi gösterilmektedir.



Şekil 7. paketin bilDagıtım router’ına iletilmesi

Paketin IP adresi bilDagıtım router’ında kontrol edilir ve router’ın konfigürasyonunda yapılan static yönlendirme sayesinde kendisine seri bağlı bilgisayar ana router’ına gönderilir. Şekil 8’de paketin bilgisayar router’ına gönderilmesi gösterilmektedir.



Şekil 8. bilDagıtım router’ından bilgisayar router’ına iletilen paket

Bilgisayar router’ı gelen paketin hedef IP adresini RIP yönlendirme protokolü tarafından oluşturulmuş yönlendirme tablosundaki adreslerle kontrol eder ve paketi kendine fiber optik kablo ile bağlı makine router’ına iletir. Şekil 9’da makine router’ına iletilen ICMP paketi gösterilmektedir.



Şekil 9. ICMP paketinin makine router’ına iletimi makine router’ı gelen paketin hedef IP adresini RIP yönlendirme protokolü tarafından oluşturulmuş yönlendirme tablosundaki adreslerle kontrol eder ve paketi kendine seri kablo ile bağlı makDagıtım router’ına iletir. Şekil 10’da ICMP paketinin makine router’ına iletimi gösterilmektedir.



Şekil 10. makDagıtım router’ına gönderilen paket

makDagıtım router’ı aldığı paketin IP adresini kendi yönlendirme tablosu ile kontrol ederek paketi bölüm2 switch’ine iletir. Bölüm2 switch’i gelen paketin MAC adresini kendi MAC adres tablosuyla karşılaştırır ve

paketi hedef adrese gönderir. Şekil 11’de bölüm2 switch’inin hedef adrese iletilmesi gösterilmektedir.



Şekil 11. bölüm2 switch’inden paketin iletilmesi

Hedef adres olan bil8 gelen paketi alır ve kontrol eder. Paket kendine gönderilmiş ise paketi aldığına dair bir

onaylama mekanizması gönderir. Eğer paket kendine gönderilmemiş ise paketi düşürür. Şekil 12’de bil8

bilgisayarının paketi alması gösterilmektedir.



Şekil 12. bil8 bilgisayarının paketi alması

Bil8 bilgisayarı yaptığı kontrol sonucu paketi aldığına dair bir onay mesajı hazırlar ve hazırladığı paketin hedef IP adresi olarak gelen pakette bulunan kaynak IP adresini (bu pakette lab2 bilgisayarının IP adresidir), hedef MAC adresi olarak gelen paketin kaynak MAC adresini (bu pakette bölüm2 switch’inin MAC adresidir) yazar ve gönderir. Şekil 13’de bil8 bilgisayarının onay paketinin gönderilmesi gösterilmektedir.



Şekil 13. bil8 bilgisayarı tarafından hazırlanan paketingeri gönderilmesi

Onay paketi geldiği yolu takip ederek lab2 bilgisayarına ulaşır ve ICMP paketinin iletimi tamamlanır

Sonuç

Bu çalışmada Router, switch, hub içeren bir yerel alan ağı gerçekleştirilmiştir. Fiber optik bağlantı da içermektedir. Bu ağ topolojisi gerçeklenmesi sırasında Packet Tracer yazılımı kullanılmış ve gerçek Router, switch programlaması ile özdeş cihaz programlaması yapılmıştır. Hem statik hem de dinamik IP konfigürasyonları eş zamanlı simüle edilmiştir. Simülasyon sonuçları ağda herhangi bir paketin kaynak ile hedef arasında problemsiz ulaşabildiğini

göstermektedir.

19 Temmuz 2010 Pazartesi

HP Backup and Recovery Manager - Dosya Backup Alma

he Basic Individual File Backup wizard provides a step-by-step process to back up files in common locations, file types or file filter by modify date and/or size.


The Advanced Backup File wizard is designed for experienced users who need to answer only three questions:

1. What files to backup? - The user can select files, common file locations, and file types.

2. Where to backup? - The user can provide a custom name and location to save the backup archive.

3. How to backup? - The user can select to save all files or incremental backup, compress the backup archive, encrypt the backup archive with password protection.

The following screenshots describe the Advanced Backup Wizard and its settings.

Details

Using HP Backup and Recovery Manager to select Advanced File Backup Wizard












Select Advanced Backup to launch the wizard window.


Select the files to back up.




The wizard will fill in the default backup archive name, which the user can change.




Click the ellipsis button to select the location where to save the backup archive - local hard drive, optical drive or network share.








The user can choose full backup or incremental backup of the selected files (only if the user is updating the existing backup archive with modified files), select a compression option and optional password protection for the backup archive.




Clicking NOW will ask the user for confirmation whether to start the backup process or not.




The window shows what files are going to be backed up into the archive.




The backup process is in progress.


A message shows that the backup process completed successfully.



Clicking Show Log will display the files that were backed up into the archive.



Click Close to return to the main advanced wizard window. The user can start with the creation of another backup archive or save the current file selection and settings into a profile.
Using the saved profile will back fill all the settings and file selection, which is useful while doing incremental backups for modified files.
NOTE: Under the Options menu of the Wizard, the user can specify what file types to exclude from backup if common file locations are chosen.

Backup Archive:

The backup archive at the target location contains the following:

EXE file (actual archive)

BST file (supporting file)

LOG file (displays the file names in the archive)



VPRO AKTIVASYON – MANUAL AMT KONNFİGÜRASYONU

Provison (aktivasyon ) ; Vpro özelliği taşıyan desktop/notebook vb. cihazlardaki AMT chipsetinin setup ve konfigürasyonun yapılması demektir. Bu setup SMB mode ve Enterprise Mode olarak bilinen 2 yönteme göre değişiklik göstermektedir.





SMB Mode Enterprise Mode

Yapı Aynı anda sadece 1 makina setup Çoklu setup (merkezi yönetim)

Setup Manual BIOS Konfigürasyonu BIOS a müdahale

etmeden otomatik

Network Open Encrypted (128bit)

User Authenticaton HTTP Digest TLS, Kerberos, HTTP Digest







Öncelikle manual BIOS konfigürasyonun nasıl yapıldığından bahsedilecektir. Cihazımızın biosundan yapılan bu ayarları inceleyeceğiz. Çünkü domain yapısında amacımız makinalar kapalı olsa dahi merkezi olarak yönetmektir. Fabrikasyon olarak HP DC7800p Q35chipset içerisine gömülü hizmet veren dört tane sertifika server ın hash bilgisi database e gömülüdür. Bu gömülü olan hash verisini aşağıdaki görebilirsiniz. [ 6 ]



VeriSign Class 3 Primary CA-G1

74 2C 31 92 E6 07 E4 24 EB 45 49 54 2B E1 BB C5 3E 61 74





VeriSign Class 3 Primary CA-G3

13 2D 0D 45 53 4B 69 97 CD B2 D5 C3 39 E2 55 76 60 9B 5C





Go Daddy Class 2 CA

27 96 BA E6 3F 18 01 E2 77 26 1B A0 D7 77 70 02 8F 20 EE



Comodo AAA CA

D1 EB 23 A4 6D 17 D6 8F D9 25 64 C2 F1 F1 60 17 64 D8 E3



Starfield Class 2 CA

AD 7E 1C 28 B0 64 EF 8F 60 03 40 20 14 C3 D0 E3 37 0E B5



Bu veriler enterprise mode da herşeyin sertifika tabanlı olmasını istediğimiz zaman almamız gereken sertifikanın güvenildiği CA server ların hash bilgileridir. Bu CA ler dışında alacağımız sertifikanın bir anlamı olmayacaktır ancak , 5 CA ile sınırlı kalmak istemiyorsak bu database’e eklemeler yapabiliriz. [ 6 ]

Provision yöntemlerine baktığımız zaman toplamda 4 ayrı provision edebilmek için yol var ;


Enterprise SMB 1)MANUAL: Tüm Provison parametreleri BIOS a elle girilerek yazılır. Hem harcadığınız zaman, hem de zorluğu nedeniye tercih edilmez

Enterprise SMB 2)OEM: Üreticinin vereceği bir tool yardımıyla yapılabilir

Enterprise - 3)USB: SCS Konsolundan export edeceğimiz parameter bilgilerinin olduğu flash bellek ile makinaları restart edilebilir

Enterprise - 4)REMOTE:Hiç bir manual müdahalede bulunmadan merkezi yönetim ile yapılabilir. Ancak bu yöntemde sertifika kullanılmalıdır.





ATM BIOS desteği fabrika çıkışında cihazlarda kapalı konumdadır. Öncelikle ATM desteğini biostan Advanced Chipset Feature bölümünden aktif yapılmalıdır .

Aktif yapmak için Intel Management Engine platformunda , 1 den 4 e kadar yapılacak adımları gerçekleştirmeliyiz. [ 6 ]

1. Asagidaki ekran görüntüsü birkaç saniyeline ekrana gelir. Mesaj göründüğü anda ‘ basmalıyız.




2. İlk girişte ‘admin’ altınada ‘ Intel ME Password’ şifre ve parolaları yazılarak. Enter’a basılır.

3. Şifre değiştirmek için ‘ Change Intel ME Password’ kısmından işlem yapabiliriz.

4. Yeni şifremizin özellikleri en az :

a. 8 karakter

b. Bir adet büyük harf

c. Bir adet küçük harf

d. Bir adet numara içermelidir

e. Özel karakterler bulunmamalıdır. ( Ör: !, @, #, $, %, ^, &, *) .



5. ‘ Intel ME Configuration’ Seçilir.

6. Ekrana gelen sonraki adımda : ‘ System resets after configuration

change. Continue ( Y/N )’ . ‘ Y ’ Secerek devam edilir.

7. Ardından ‘ Intel ME State Control ’ Enable edilir.

8. Cihazımızın firmware uptadelerini bilgisayarımızdan yapabilmek için ‘ Intel ME Firmware Local Update Qualifier’ enable edilir.



9. ‘ Intel ME Features Control ’ seçilir.

10. ‘ Manageability Feature Selection ’ içerisinden ‘ Intel

AMT’ seçerek devam edilir.

11. ‘ Return to Previous Menu’ ile bir önceki menüye geri dönülür.



12. ‘ Intel ME Power Control ’ içerisinden , ‘ Intel ME State upon Initial Power-On’ aktif edilir ( ON ) .


13. ‘ Intel ME ON in Host Sleep States ’ altından ‘ ALWAYS ’ seçilir.

14. ‘ Intel ME Visual LED Indicator ’ aktif konuma alınır ( ON ) . ‘ Return to Previous Menu’ ile bir üst menüye geri gelinir.


15. Bilgisayarımızı kapatarak power kablosunu çıkartılır, beş saniye bekledikten sonra bilgisayarımızı yeniden açarız.

16. Sonrasında bilgisayarın açılışı sırasında ekranda ‘ Ctrl – P ’ görüldüğü anda tuşlara basılır ve oluşturulan şifreyle birlikte Intel Management Engine yeniden girilir ve Select ‘ Intel AMT Configuration ’ bölümünü seçilir.

17. ‘ Host Name’ bölümüne girilerek AMT bilgisayarımıza unique bir isim verilir.

18. ‘ TCP/IP ’ seçilerek çıkan ekranda aşağıdaki adımlar gerçekleştirilir.

a. ‘ Disable Network Interface : ( Y/N )’ = ‘ N ’ seçilir.

b. ‘[ DHCP Enable ] Disable DHCP ( Y/N ) ’ = ‘ Y ’ seçilir.
19.TCP/IP altından ‘ IP address : ’ bölümüne static bir IP ve subnet mask yazılır.

20. Menüden ‘ Provision Model’ seçilir. Çıkan seçeneklerden aşağıdaki adımlar takip edilir.

a. ‘ [ Intel AMT 2.0 Mode ] Change to Intel AMT 1.0 Mode: ( Y/N )’ = ‘ N ’ seçilir.

b. ‘ [ Enterprise ] change to Small Business: ( Y/N )’ = ‘ Y ’ seçilir .

21. ‘ SOL/IDER’ seçilir. Çıkan seçeneklerden aşağıdaki adımlar takip edilir.

a.’[ Caution ] System resets after configuration changes. Continue ( Y/N )’ = ‘Y’ seçilir.

b. ’ User name & Password’ = ‘ Enabled’ seçilir.

c. ’ Serial Over LAN ’ = ‘ Enabled ’ seçilir.

d. ’ IDE Redirection ’ = ‘ Enabled ’ seçilir.


22. Bir önceki menüye geri dönülür.

23. ‘ Exit’ seçilerek çıkan ekranda . ‘ Are you sure you want to exit? ( Y/N) ’ = ‘ Y ’ seçilir.



Trouble shooting

Eğer IDE-R & SOL kullanılamıyorsa. Aşağıdaki adımlar uygulanabilinir :

1. ‘ Ctrl - P’ ile bilgisayarımızın açılışında menüye girilir.

2. ‘ Intel AMT Configuration’ seçilir.

3. ‘ Un-Provision’ seçilir.

4. Ardından ‘ Full Unprovision’ seçilir ve 17 – 23 arasındaki ayarları yeniden gerçekleştirilir.

26 Kasım 2009 Perşembe

EXCHANGE Server Kurulumu

Server için Gereksinimler:
Windows NT Server 4.0 Microsoft TCP/IP for Windows NT Donanım:Intel 486 ya da daha hızlı işlemci (Pentium 90 ve daha üstü tavsiye edilir)
Microsoft Exchange Server için en az 250 MB boş disk alanı Windows NT Server pagefile’ı için, en az 50MB+fiziksel bellek miktarında disk alanı En az 24 MB RAM (32 MB tavsiye edilir)

Kullanıcı sayısına göre işlemci, disk ve bellek gereksinimleri ise şöyledir:
100 – 300 kullanıcı : 1 pentium sunucu, 32 MB bellek ve 2 GB disk
250 – 600 kullanıcı : 1 pentium sunucu, 64 MB bellek ve 5 GB diskEğer bir süre kullandıktan sonra, disk alanı problemi yaşarsanız, site’a bir sunucu daha ekleyip mailboxların bir bölümünü yeni sunucuya taşıyabilirsiniz.

Client için Gereksinimler:
-Windows 95, Windows 3.1, Windows 3.11:12 MB boş disk alanı (22 MB tavsiye edilir)
8 MB bellek (12 MB tavsiye edilir - Forms Designer için 4MB daha bellek tavsiye edilir)

-Windows NT Server ve Workstation:
15 MB boş disk alanı (22 MB tavsiye edilir)
16 MB bellek (20 MB tavsiye edilir)

-MS-DOS 5.0 ve Sonraki Sürümleri:
2 MB disk alanı 1 MB bellek
* Windows 95 ile birlikte gelen Microsoft Exchange Inbox, Microsoft Exchange Client’ın tüm özelliklerini içermez. Bu yüzden, Microsoft Exchange Client for Windows 95 yüklenmelidir.
* Windows 3.1, Windows 3.11 ve DOS için Exchange Client da mevcuttur.

Exchange Server’ın Yüklenmesi

Exchange Server yüklenmeden önce, şu bilgilerin sağlanmış olması gerekir:
Organization ve site (domain) adı Sunucunun adı ve sistemdeki kullanımı (ilk Exch. Server mı veya bir site’a katılacak mı?) Windows NT Server bilgisayarın administrator parolası Hizmet hesabı (service account) parolası (eğer site’daki ilk sunucu ise hizmet hesabı adı) Eğer kurulacak sunucu, bir site’daki ilk sunucu ise, ilk önce kullanılacak hizmet hesabı yaratılmalıdır.

Setup dosyası, SERVER\SETUP\I386 dizinindedir.
Kurulacak Exchange Server, bir site’daki ilk Exchange Server olabilir (bir site yaratılmalıdır) veya mevcut bir site’a dahil olabilir.Yeni bir site yaratılacaksa, ‘site name’ olarak domain (alan) adı verilir.Yüklenme sırasında, hizmet hesabı (service account) adındaki bir kullanıcı hesabının bağlamında koşacak bazı hizmetler yaratılır. Exchange Server’ın bu hizmetleri başlatması için gerekli bu hesabın yaratılmış olması gereklidir.
Bir site’daki tüm Microsoft Exchange Server lar, aynı hizmet hesabını kullanmalıdırlar, aksi halde birbirleriyle haberleşemezler.Eğer bir site’daki ilk sunucu olacaksa, ‘Site Service Account’ diyalog kutusunda hizmet hesabı domain\hesap şeklinde girilir. Bir site’a sunucu ekleniyorsa, mevcut hizmet hesabı kullanılır.Bağlanılacak site bilgileri doğrulandıktan sonra, yeni sunucu, mevcut Exchange Server’a bir replica olarak eklenir.Yükleme işlemi tamamlandıktan sonra, Performance Optimizer’ı çalıştırmak isteyip istemediğiniz sorulur. Bu Optimizer, makinanızın donanım özelliklerini gözönüne alarak, Exchange Server dosyalarının yüklenmesi için dizinler önerir. Bunları kabul edebilir veya değiştirebilirsiniz.Optimizer daha sonra da çalıştırılabilir.

C:\WINNT\System32\perfopt.log ‘a bir log dosyası yazılır.

Exchange Server yüklendikten sonra, gerekli bazı account ve gruplara gerekli izinler verilmelidir.

- Site izinlerine sahip kullanıcı ve gruplar, recipient ve mailbox yaratmak gibi görevlere (recipient administration tasklara) eritebilirler.

- Configuration izinlerine sahip kullanıcı ve gruplar, yeni sunucu ve connector eklemek ve site property page’leri değiştirmek gibi görevlere (configuration administration tasklara) eritebilirler.Bu izinleri vermek için, Admin. Programından, site veya site altındaki configuration’ı seçin. File Properties Permissions’dan kullanıcı ve gruplar seçilip eklenebilir.

Kurulum bittikten sonra, Control Panel Services’den, Microsoft Exchange System Attendant, Directory, Information Store ve Message Transfer Agent (MTA)’nın başlatılmış olduğunu kontrol edin.
Microsoft Exchange Server’ın kurulumu başarıyla tamamlandı.Administrative Tools’daki User Manager for Domains’de Exchange menüsü olutturulmuttur.Buradan Options seçeneği ile kullanıcı açılması sırasında kullanılacak bazı ayarlar verilir. Properties seçeneği ile de seçili bir kullanıcının mailbox bilgileri görülebilir.

Exchange Server’ın Internet Mail İçin Çalışır Hale Getirilmesi

Bir kullanıcı açalım (sistemde bazı administrator yetkilerine sahip olabilecek bir kullanıcı. Internet Mail Connector için admin.

Mailbox istenecek)Kullanıcı açmak için 3 yol vardır:
User Manager for Domains’i kullanabiliriz. Microsoft Exchange Administrator programını kullanabiliriz. Exchange Admin. Programından, birden fazla NT account’a bir seferde mailbox açabiliriz. Tools Extract Windows NT Account List seçeneğinden sonra, Tools Directory Import ile sunucuda NT hesabı bulunan tüm kullanıcılara bir template’e göre Exchange hesabı açılır.

Directory object :
Sunucu, mailbox, distribution list gibi, exchange server directorysinde saklanan nesneler.

Mailbox:
Mailbox, Exchange Server’da bir kullanıcıya ait mesajları tutan nesnedir. Bir sunucudaki mailboxlar, o sunucunun Private Information Store (pri.I.S)unda saklanırlar.

Mailbox Properties Penceresi :
Advanced tabında yer alan Trust Level, recipient’ın directory snyc. sırasında gönderilip gönderilmeyeceğini belirler.(directory sync. Requestor’da belirtilenden büyükse gönderilmez)Kullanıcının gönderebileceği ve alabileceği max. mesaj uzunluğu ve mailbox’ının diskte tutacağı max. alan tanımlanır.
Kullanıcının e-mail adresi elle düzenlenebilir veyaConfiguration \ Site Addressing’den site adresine varsayılan bir değer verilebilir. (Tüm mevcut kullanıcılarınki de güncellenbilir.)Delivery Options penceresinde alternate recipient tanımlayarak, bir kullanıcıya gelen mesajların başka bir kullanıcıya gönderilmesi sağlanabilir. (Aynı pencereden yapılacak ayarla, her iki kullanıcının da mesajı alması mümkün olabilir)

Internet Mail Connector:
Microsoft Exchange Internet Mail Connector, SMTP kullanan herhangi sisteme erişim ve mesaj değişimi sağlar. Internet Mail Connector’da bazı ayarların yapılması gereklidir.Internet Mail Connector (IMC) TCP/IP protokolünü kullanır. TCP/IP yüklü olmalı ve sunucu makina DNS için konfigüre edilmelidir.
* Internet Mail tabında, administrator mailbox, dışarı giden mesajlarda kullanılacak adres tipi, mesaj içeriği verilmelidir. Mesaj içeriği (message content) e-mail domain’lere özel ayarlanabilir.
* Connections sayfasında, transfer modu, mesaj dağıtımı, güvenlik, tekrar deneme peryodu ve mesaj time-out seçenekleri tanımlanır. Dışarı giden tüm mesajlarda DNS’e göre yönlendirme kullanılmalıdır.
* Mesaj büyüklüğü için , General tabında belirtilecek Message Size’dan büyük mesajlar gönderene geri dönecektir (Bu, hem gelen hem giden mesajlara uygulanır). Advanced tabında ise Message Transfer Quota belirlenen değeri aşarsa, IMC OUT folder’ı dolar ve belirli bir değerin altına inene kadar IMC mesaj göndermez.
* Advanced sayfasında, IMC OUT folder’ındaki mesajları denetleyen parametreler vardır.

Unread limit :
IMC OUT folder’ındaki mesaj sayısı bu değeri aştığında MTA, IMC’ye yeni mesaj dağıtmaz.

Back-off interval :
MTA’nın IMC’ye tekrar mesaj göndermek için bekleyeceği süre.

Max unread time :
Bir mesajın göndericisine, dağıtılamadı diye geri gönderilmesinden önce kuyrukta beklediği süre.

Max. transfer times :
Mesajların kuyrukta bekleme sürelerini ayarlar.
* Connected Sites sayfası, IMC, varolan bir Mic. Exch. Server site’ına bağlanmak için kullanıldığında konfigüre edilmelidir. (Directory Replication yapılabildiği doğrulanmalıdır.) Doğrudan veya dolaylı olarak bu connector’a bağlı olan ve bu connector aracılığıyla mail alan diğer tüm site’lar burada yer almalıdır.
* Address Space, site dışına gönderilecek mesajların izleyeceği yolu tanımlar. Tüm SMTP mesajlarını bir IMC üzerinden göndermek için New Internet’i seçip e-mail domain’i yazmadan OK’i seçin. Tüm mesajları IMC üzerinden bir domain’e göndermek istiyorsanız New Internet’te e-mail domain’i doldurun. (Domain adresi, ilgili site’ın address space’inden elde edilebilir) Birden fazla IMC kullanılması, mesaj yükünü paylaştırmak istendiğinde olur ve Address Spaceler tanımlanır. Internet Mail sayfasında belirtilenden farklı bir adres tipi kullanan kişilere mesaj gödermek için, bu adres tipine ait bir address space tanımlanmalı ve mesajların iletileceği makina adı (FQDN), Routing Address sayfasında verilmelidir.
* Delivery restrictions sayfası, Mic. Exch. Server’da listelenen herhangi bir kullanıcının mesajlarını kabul etme veya reddetmek için düzenlenir. Gelen mesajlara bir etkisi yoktur.IMC, uygun şekilde konfigüre edildikten sonra, Control Panel Services’dan başlatılmalıdır.Bir sunucuda sadece bir IMC yüklü olabilir. Bir IMC’si bulunan bir site’a ikinci bir IMC eklenebilir. İkinci bir IMC eklenmesi, IMC kuyruklarının çok dolu olması veya mail transferinin aksamasını önlemek için bir yedek connector eklenmesi halinde düşünülmelidir.

Dağıtım Listeleri:
Bir dağıtım listesi, bir anda birden fazla kullanıcıya mesaj göndermek için oluşturulan kullanıcılar grubudur.Dağıtım listelerine, kullanıcı ekleme, administrator veya kendisine ilgili yetki verilmiş kişiler tarafından yapılabilir. Sadece Address Book’ta yeralan kullanıcılar listeye eklenebilir.

Private Information Store, bir sunucudaki tüm mailboxları tutar. Tüm mailboxlar için geçerli olmasını istediğimiz ayarları buradan yapabiliriz.General tabını kullanarak, bir mailbox’ın saklama sınırını belirleyebiliriz. Issue Warning sınırı aşıldığında kullanıcıya bir uyarı mesajı gönderilir. Prohibit Send’in aşılması halinde ise, kullanıcıya, bir miktar disk alanını boşaltmadan mesaj gönderme izni verilmez. (Kullanıcı hala mail alabilir.) Bu değerleri kullanıcılar için mailbox özelliklerinde Advanced seçeneğinde değiştirebilirsiniz. Public Folder Server ile, bu Private Inf. Store’da mailboxları tutulan kullanıcıların public folder sunucularının hangisi olacağı belirlenir. Farklı bir sunucu verilirse, Pub.I.S ile Pri.I.S ayrılmış olur.

Permissions tabı ile Pri.I.S deki kullanıcı ve gruplara belirli izinler verebilirsiniz. MES (Microsoft Exchange Server), Admin, Permissions Admin ve User öngörülen izinlerini sağlar.Logons tabı ile ise, sunucunun Pri.I.S’ına logon olmuş kullanıcıları görebilirsiniz.Mailbox Resources tabı, bu Pri.I.S’deki mailboxların kaynak bilgisini gösterir. Örneğin, bir mailbox’ın kullandığı disk alanı ve içerdiği nesne sayısı görülebilir.

Diagnostics Logging ile, hangi olayların Windows NT Event Log’a kaydedileceği bilgisi ayarlanabilir. Gerçekleşen her olayın bir logging level’ı vardır. None=0, Min=1,Med=3,Max=5 olduğu düşünülürse, ayarlanan bu level’dan daha düşük düzeyli bir olay meydana gelirse bir log üretilir.

MTA Site Configuration :
MTA (Message Transfer Agent), bir sunucudan diğerine mesaj göndermek için gerekli adres ve yönlendirme bilgilerini sağlar.Site dışına gidecek mesajlar, önce MTA kuyruğuna girerler, oradan uygun connector (bizde IMC) kuyruğuna yerleştirilirler.

Microsoft Exchange Administrator:
irden fazla da domain içerebilen bir kurumun tüm administration’ı bir noktadan, grafik arabirimle yapmayı sağlayan program.

Folders :
- Public Folders :Bir public folder, beraber çalıştığınız ofis arkadaşlarınızla paylaştığınız bilgileri tuttuğunuz folderdır. Verilen izinlerle bu folderları kimlerin görebileceği ve kullanabileceği belirlenir. Public folderlar, Exchange Server makinalarda tutulurlar.

- System Folders : System folderları, Schedule+ Free/Busy bilgisini, offline Address Book’u ve Eformsregistery folderlarını içerir.

Site Kurma :Microsoft Excahnage Server’ın belirli bölümlerinde bazı değerlerin tanımlanması gereklidir.DS Site Configuration :Nesneleri silme, bir offline Address Book yaratma ve düzenleme, custom attributes tanımlama için yapılacak ayarları içerir.Site için directory’de belirli nesnelere değerler atamanızı sağlar.
Bu directory’de mailboxlar, distribution listler, public folderlar, custom recipients ve mailbox agentlar için nesneler bulunur. Bu bilgi, Mic. Exch. Server içindeki diğer bazı bileşenler tarafından kullanılır.Tombstone, bir directory’den bir nesne silindiğinde oluşur.

Örneğin Address Book’tan bir isim silindiğinde, isim silinir ancak tombstone kayıt kalır. Replication yapıldıkça, diğer serverlar da silindi bligisini alırlar. ‘Tombstone Lifetime’, en az replication yapılan server’lara ulaşılacak kadar olmalıdır. ‘Garbage Collection Interval’, expire olan tombstone kayıtların silinme peryodu.

Offline Address Book (hidden folder), başka kullanıcıların kurumda yer alan diğer kullanıcılar hakkında bilgi edinmesini sağlar. Offline Addr. Book, her site için yaratılır. Sitelar arasında replication yapılmaz. Bir data dosyası oluşturulur ve clientlsr bağlandığında bu data dosyası okunur.Custom Attributes’a eklenen bir nesne mailbox özelliklerinde görünür ve kullanıcı hakkında ek bilgi girilmesini sağlar.

Information Store Site Configuration :Information store, bir sunucudaki tüm folderların merkezi deposudur.

Client’ların Kurulması:Client Installation Point (Yükleme Noktası) : Kullanıcılar, Exchage’i makinalarına bir yükleme noktasından kurarlar.
Bunun için, sunucu makinada cd-rom’dan \Clients\Eng\setup.exe çalıştırılmalı. İstenen istemciler seçilerek sunucuya yüklenir. Yüklenen dizin için kullanıcılara uygun izinler verilmelidir. Tüm itletim sistemlerini destekleyen bir Yükleme noktası 80 MB disk alanı gerektirir.

Network share : Kullanıcılar, Exchange’i ağ üzerinden çalıştırılmak üzere makinalarına kurarlar.

Client Installation Disk : Her .CAB dosyasını bir diskete kopyalayın ve disketlere dosyalarla aynı numaraları verin.
TEMPLATE.PRF dışındaki dosyaları 1. diskete kopyalayın. DEFAULT.PRF dosyası varsa onu da 1. diskete kopyalayın.